|
||||||||
‘Ranagri’ is een Londens folkkwartet bestaande uit zanger-gitarist Dónal Rogers, fluitiste Eliza Marshall, gitarist, drummer en bodhran-speler Joe Danks en het nieuwe bandlid dat elektrisch harpiste en pianiste Eleanor Turner is. Hun specialisatie ligt in het brengen van in een modern nieuw kleedje gestoken Ierse folktraditionals en door hun leadzanger Dónal Rogers gecomponeerde folkliedjes. Sinds een aantal jaren hebben ze hun platenreleases verbonden aan het Duitse kwaliteitslabel ‘Stockfisch-Records’ van producer Günter Pauler, hetgeen een garantie inhoudt voor een uitstekende opnamekwaliteit. Op dat label verschenen hun vorige albums “Fort Of The Hare” en het samen met de Ierse zanger Tony Christie opgenomen “The Great Irish Songbook” waarop de belangrijkste Iers-Keltische folktraditionals in een nieuw modern jasje werden gestoken. Op hun nieuwste album “Playing For Luck” brengt ‘Ranagri’ twaalf nieuwe liedjes die op één na allemaal door Dónal Rogers werden geschreven. Enkel het nummer “Sometimes Home” werd door Joe Danks gecomponeerd, maar zoals bij alle songs van de band staan alle groepsleden in voor het uitwerken van de muzikale arrangementen rond deze liedjes. Ondanks het feit dat het hier uitsluitend over nieuwe nummers gaat, blijft de traditionele Iers-geïnspireerde folkmuziek in alle songs permanent aanwezig. Op de video kunt u lijken luisteren naar een live in de studio gebrachte uitvoering van de albumopeningstrack “The Strangler”, een akoestische folkballad. Ook het tweede nummer “Devil’s Need” blijft in de akoestische sfeer om daarna over te schakelen op een jazzy rockend liedje met “The Medication Show” waarin mooie harpgeluiden voor een leuke melodie zorgen. Een song die volgens ons wat extra aandacht verdient is het eveneens rockende liedje “Like My Enemy” waarin vooral het werk op dwarsfluit van Eliza Marshall en de loepzuivere zangpartij van Dónal Rogers opvallen. Ook de zacht gezongen ballads “Sometimes Home” en “Colder” verbazen door hun eenvoudige begeleiding op akoestische gitaar en door de lieflijke en emotionele zang. Het lijkt wel alsof ‘Ragani’ voor dit album gekozen heeft om wat meer catchy en melodieuze liedjes te brengen met nummers die radiovriendelijk klinken en zelfs een plaatsje in de hitlijsten zouden kunnen veroveren. Daarbij denken we dan vooral aan songs als het uptempo gebrachte “Trees” en de albumafsluiter “Liberty”. “Playing For Luck” is misschien wel één van de beste albums die ‘Ragani’ tot op heden heeft uitgebracht, maar laat vooral de toekomst onze opinie bevestigen of ontkrachten. (valsam)
|
||||||||
|
||||||||